In de Griekse mythologie waren de twaalf Olympische goden de belangrijkste goden waar de Grieken in geloofden. Ze heersten vanaf de berg Olympus over de wereld. Zeus was de oppergod, met zijn vrouw Hera aan zijn zijde. Oorspronkelijk waren er zes goden die zich op Olympus hadden gevestigd om de strijd aan te gaan tegen hun vader Kronos en de titanen: Zeus, Hera, Poseidon, Demeter, Hades en Hestia. Hoewel Hades oorspronkelijk een olympische god zou kunnen zijn, trok hij zich terug tot de onderwereld, Tartaros, waardoor hij niet als olympische god gerekend zou worden. Nadat ze Kronos hadden verslagen vestigden ze zich op Olympus en voegden Aphrodite en zes kinderen van Zeus zich bij de olympische goden: Athena, Apollo, Artemis, Hephaistos, Hermes en Ares. Zij zouden de twaalf olympische goden worden. Een ander kind van Zeus, Dionysos, zou later de plek van Hestia innemen als olympische god.
De twaalf olympische goden
Zeus
Zeus is de oppergod van de Griekse mythologie. Hij heerst over Olympus en aarde, is de god van de hemel en (on)weer en bepaalt de wet, orde en het lot. Hoewel hij vaak centraal staat als oppergod in Griekse mythes en legendes, is hij vooral bekend in mythes wegens zijn ontrouw richting zijn zus en vrouw Hera.
Poseidon
Poseidon is de Griekse god van de zee, het water, aardbevingen. Hoewel hij een olympische god is, verbleef hij meestal in een onderzeese paleis van goud gemaakt. In de meeste verhalen wordt Poseidon beschreven als een nors heethoofd die snel woede uitbarstingen kon krijgen. Hij had dan ook veel ruzies met goden en mensen.
Hermes
Hermes was de god van de handel, wegen, reizigers, diefstal, sluwheid, herauten, diplomatie, taal en de boodschapper van de goden. In de Griekse mythologie speelt Hermes in ontzettend veel mythen een rol. Hij wordt vaak ingeschakeld om een probleem op te lossen, een boodschap te brengen en soms om mee te vechten.
Pallas Athena
Athena is de godin van de wijsheid, goede raad, (strategische) oorlogsvoering, vrede, ambachtelijke arbeid en kunst. Ze was de beschermster van de stad Athene, de lievelingsdochter van Zeus en hielp meermaals verschillende helden als Herakles, Perseus en Jason met het vervullen van hun taken.
Demeter
Demeter is de Griekse godin van de landbouw, oogst, graan en de vruchtbaarheid van de aarde. Dankzij Demeter bestaan seizoenen; elke keer als haar dochter Persephone naar de onderwereld afreist om Hades bij te staan, treedt de winter in werking. Als Persephone terugkeert uit de onderwereld ontstaat de lente.
Hera
Hera is zowel de zus als vrouw van Zeus en heerst samen met hem over Olympus. Hoewel ze de godin van de vruchtbaarheid, geboorte en het huwelijk is, loopt haar eigen huwelijk niet bepaald lekker. Een terugkerend thema in bijna al haar mythes is hoe ze zowel de geliefden als de buitenechtelijke kinderen van Zeus straft.
Apollo
Apollo is de god van de muziek, profetie en orakels, boogschieten, genezing en ziektes, poëzie, de waarheid, het licht en de zon. Hij is de tweelingbroer van Artemis en kon samen met haar ziektes en plagen versturen met hun pijlen. Door de vele rollen die hij toegedicht kreeg, was hij vroeger de meest vereerde god van allemaal.
Artemis
Artemis is de godin van maan, kuis en de godin van de jacht. Samen met haar tweelingbroer Apollo kon ze plotselinge dood en ziektes versturen met haar pijlen. Ze zou als maagd door het leven gaan. Veel mythen waar Artemis een belangrijke rol in speelt gaan over het beschermen de kuisheid van haar of een van haar volgelingen.
Aphrodite
Beeldschoon, liefde, lust, genot, seksualiteit, passie; allemaal woorden waarmee je Aphrodite kan omschrijven. Overal waar ze was kwamen liefde, bedrog en jaloezie in het spel. Ook in haar eigen huwelijk met Hephaistos, die ze zou bedriegen met Ares. Ze wordt vaak vergezeld door de Eroten, waarvan Eros (Cupido) het bekendst is.
Ares
Ares was in de Griekse mythologie de god van de oorlog en krijgslust. Waar oorlog was, was Ares te vinden. Waar Ares op het slagveld verscheen ontstonden bloedbaden, hoorde je het rauwe gekletter van wapens op elkaar en werd het slagveld gevuld met lijken. Ares is naast de oorlogsvoering ook bekend van zijn niet zo geheime verhouding met Aphrodite.
Hephaistos
Hephaistos was de god van de smeedkunst en het vuur. Hij werd de hemelse ambachtsman genoemd en maakte wapen en bescherming voor de goden. Hij had zijn uiterlijk niet mee; hij was lelijk, mank en misvormd. Desondanks wist Hephaistos, na een moeilijke start in het leven, zijn plek op Olympus af te dwingen dankzij zijn vaardigheden.
Dionysos
Dionysos is de god van de wijn, vruchtbaarheid, theater en feesten. Hij wordt gezien als een Olympische god die de plek van Hestia op Olympus heeft overgenomen. Hij is te herkennen aan een vat wijn of een tros druiven dat bij hem in de buurt staat en heeft bijna altijd een krans van wijnbladeren op zijn hoofd hangen.
Stamboom olympische goden
Andere olympiërs
Olympus was een grote plek. Hoewel de twaalf olympische goden het pantheon vertegenwoordigde, waren er nog meer goden die op Olympus verbleven. Dit waren goden die wel als olympisch werden gezien, maar niet tot de twaalf olympische goden behoorden. Enkele van deze goden stonden op zichzelf, maar er zitten ook kinderen, handlangers en functionarissen van de twaalf goden tussen.
Hades
Hades is de Griekse god van de onderwereld en heerser over Tartaros. Ondanks dat Hades een van de belangrijkste goden is uit de Griekse mythologie wordt hij niet tot een van de twaalf olympiërs gerekend. Dit komt doordat hij nooit aanwezig is op Olympus; hij besteedt al zijn tijd aan het besturen van zijn rijk in de onderwereld.
Hestia
Hestia is de Griekse godin van het haardvuur, het huis, en de bereiding van de familiemaaltijd. Ze was zeer vredig waardoor er weinig mythen over haar bekend zijn. Hestia zou haar plek als een van de twaalf olympische goden opgeven voor Dionysos, maar zou wel op Olympus blijven en het haardvuur laten branden.
Asklepios
Asklepios was de god van de geneeskunde en genezing. Hij was de zoon van Apollo, die hem bij de centaur Cheiron geneeskunde liet leren. Asklepios werd echter zo goed in de geneeskunde dat hij doden weer tot leven kon wekken. Zeus zou Asklepios hierom doden, om hem vervolgens op Olympus weer tot leven te wekken.