Wraakzuchtig, mannelijkheid, moedig, bruut, bloeddorstig, meedogenloos, geweld en woede zijn allemaal woorden waarmee je Ares kan omschrijven. Ares was in de Griekse mythologie de god van de oorlog en krijgslust. Hij was de zoon van Zeus en Hera en een van de twaalf Olympische goden. Waar oorlog was, was Ares te vinden. Toch was hij meestal niet degene die de oorlog veroorzaakte; hij kwam enkel opdagen wanneer er oorlog was. Ook hield hij zich keurig aan de regels die bij oorlogsvoering horen. Dit betekende echter niet dat Ares soft was. Waar Ares op het slagveld verscheen ontstonden bloedbaden, hoorde je het rauwe gekletter van wapens op elkaar en werd het slagveld gevuld met lijken. Ares was een zeer moedige en krijgslustige krijger, maar voerde zijn strijd meestal zonder na te denken uit. Hij ging halsoverkop de strijd in zonder te denken aan de gevolgen, waardoor hij meermaals als verliezer uit de strijd zou komen. Ook leidde dit meermaals tot conflicten met Athena, die juist de godin van bedachtzame en strategische oorlog was. Ares is naast de oorlogsvoering ook bekend van zijn (niet zo) geheime verhouding met Aphrodite, de godin van de liefde. In liefde en oorlog is alles immers geoorloofd. In de Romeinse mythologie staat Ares bekend onder de naam Mars.
Biografie
Geboorte en jeugd
Ares was het eerstgeboren kind van het huwelijk tussen Hera en Zeus, heersers van Olympus. Hij had een broertje, Hephaistos (god van de smeedkunst), en twee zussen, Eileithyia (godin van geboorte) en Hebe (godin van de jeugd). Hij werd geboren in Thracië, maar zou opgroeien op Olympus. Al vroeg in zijn jeugd bleek Ares een lastig persoon te worden. Hij was gewelddadig, opvliegend, moeilijk te regeren en had geen respect voor anderen. Hij schoot onbezorgde reizigers neer en hakte meedogenloos op ze in met gehaakte speren. Hij zou dan ook niet voor niets de god van de oorlog worden.
Ares tegenover de Aloadae giganten
Otus en Ephialtes waren een tweeling en zonen van Aloeus en Iphimedeia. Ze waren agressief, reusachtig en hadden een prachtig uiterlijk. Ze groeiden maandelijks negen vingers lang groter, waardoor ze uiteindelijk gigantisch groot waren geworden. Ze waren echter ook niet al te snugger. Op een dag wilden ze de goden van Olympus uitdagen. Otus wou Artemis tot vrouw hebben en Ephialtes wou Hera als vrouw hebben. Ze stapelden twee gebergte op elkaar zodat ze Olympus konden bereiken. Ares, die het altijd snel doorheeft wanneer er oorlog of gevechten op de loer liggen, kwam voordat een andere god er weet van had in actie en daagde de twee giganten uit tot een gevecht. Hij werd verslagen door de twee giganten en ze stopte Ares in een bronzen pot, waar hij uiteindelijk 13 maanden opgesloten zou zitten. Uiteindelijk wist Artemis de twee giganten middels een list te verslaan en wist Hermes Ares, dankzij de stiefmoeder van de twee giganten, te bevrijden uit de bronzen pot.
De liefdesaffaire met Aphrodite
Ares had altijd al een oogje op Aphrodite. Toen Hephaistos zijn moeder Hera gevangen had genomen in een gouden troon, wilde Zeus haar bevrijden. Hij beloofde degene die Hephaistos terug kon brengen naar Olympus de hand van Aphrodite. Ares had hier direct oren naar en bestormde gewapend de smederij van Hephaistos. Hij had echter niet gerekend op de weerstand die Hephaistos zou bieden; met een regen van vlammend metaal dreef Hephaistos Ares terug tot Olympus. Dionysos wist Hephaistos uiteindelijk te overtuigen Hera te bevrijden onder de voorwaarde dat Hephaistos met Aphrodite zou trouwen. En zo geschiedde; Hephaistos en Aphrodite trouwden met elkaar. Ares was Aphrodite echter nog niet vergeten.
Ares wist de getrouwde Aphrodite te verleiden en ze kregen een geheime verhouding met elkaar. Elke keer dat ze de liefde bedreven deden ze dit in de nacht zodat de zonnegod Helios hen niet kon betrappen. Ares stelde een wacht aan, Alectryon, die hen moest waarschuwen wanneer de zon op zou komen. Op een dag was Alectryon echter in slaap gevallen tijdens zijn wacht. Helios kwam hierdoor achter de geheime verhouding tussen Ares en Aphrodite, waarop hij Hephaistos erover informeerde. Hephaistos, die gekwetst was door het bedrog van Aphrodite, besloot een plan op te zetten om Ares en Aphrodite betaald te zetten.
Hij vaardigde een speciaal net dat zo dun was dat het op het blote oog niet gezien kon worden. De eerstvolgende keer dat Ares en Aphrodite naakt het bed met elkaar deelde, ving Hephaistos ze in het net en liet ze niet meer gaan. Hij nodigde alle goden van Olympus uit om het schouwspel te aanschouwen, zodat Ares en Aphrodite zich vernederd zouden voelen. Ares trok zich na het voorval terug naar zijn geboorteplaats, Thracië, om bij te komen van de vernedering. De wacht, Alectryon, veranderde hij in een haan. De haan kondigt nu elke ochtend het opkomen van de zon aan als een manier van boetedoening voor Ares. Hephaistos en Aphrodite zouden na het voorval van elkaar scheiden, waardoor Ares en Aphrodite als onofficieel koppel verder door het leven gingen. Ares en Aphrodite zouden later vier kinderen krijgen: Phobos, Deimos, Adrestia, Harmonia. Volgens latere mythen zouden de Eroten Eros, Anteros en Himeros ook nog kinderen van hen zijn.
De Trojaanse oorlog
De Trojaanse oorlog was het grootste slagveld uit de Griekse mythologie. Het zal niet verbazen dat Ares in de oorlog zelf een actieve rol heeft gespeeld. Eerst zou Ares aan Hera en Athena beloofd hebben dat hij met hen aan de Griekse zijde zou vechten. Aphrodite wist hem echter over te halen om toch aan de kant van de Trojanen te vechten, wat hem niet in dank werd afgenomen door zijn moeder en zijn halfzus. Vooral Athena zou hij meermaals treffen tijdens de Trojaanse oorlog, die hem meermaals zou overwinnen.
Ares zou meermaals aan de zijde van Hector hebben gevochten tijdens de Trojaanse oorlog. Hera en Athena zien dit gebeuren en vragen hierop aan Zeus of zij ook naar het strijdveld toe mogen. Zeus geeft toestemming, waarop Athena en Ares meerdere keren in een strijd belanden. Athena helpt Diomedes met het verslaan van Ares door de onzichtbare helm van Hades te dragen. Elke keer dat Ares Diomedes wil verwonden met zijn speer slaat de onzichtbare Athena de speer weg. Ares wordt vervolgens verwond door de speer van Diomedes, waarop hij net zo’n luide kreet uit zou slaan als 10.000 mannen tegelijk zouden uitslaan. Ares trekt zich terug tot Olympus om zijn wonden te helen en zich tegenover Zeus te beklagen over Athena. Hierop zou Zeus als volgt hebben geantwoord:
“Ga niet naast me zitten en zeuren, leugenaar met een dubbel gezicht.
Jij bent voor mij de meest hatelijke van alle goden die Olympus bezit.
Ruzie, oorlogen en veldslagen zijn jou het meest dierbaar.
Werkelijk, de woede van Hera, je moeder, is uit de hand gegroeid en heeft geen grond; en wat ik ook probeer, ik ben gebroken door haar argumenten. Het is door haar impuls, denk ik, dat jij dit allemaal lijdt. En toch zal ik het niet lang volhouden om je pijn te zien lijden, aangezien je mijn kind bent, en het was voor mij dat je moeder je baarde. Maar als je uit een andere god was geboren en al lang zo ruïneus bleek te zijn, zou je onder de goden van de heldere hemel zijn gevallen’’. (bron: Theoi)
Na deze woorden te hebben gesproken beval hij hij zijn arts om Ares te genezen en dat de goden zich terug zouden moeten trekken van de Trojaanse oorlog. Alle goden gaven hier gehoor aan. Ares zou hierna echter nog meermaals op het slagveld van Troje bewegen. Een keer toen zijn zoon, Ascalaphus, werd vermoord. Uit woede zou hij direct naar Troje zijn gegaan, ondanks het verbod van Zeus om als god deel te nemen aan de strijd. Athena maande Ares tot kalmte en wist hem uiteindelijk over te halen om zich weer terug te bewegen naar zijn stoel op Olympus. Een andere keer wist Athena hem te verslaan nadat alle goden zich weer op het strijdveld mochten begeven van Zeus, omdat Achilles weer zou deelnemen aan de strijd. Ook zou Ares geprobeerd hebben om het Trojaanse paard te vernietigen, waarop die wederom werd tegengehouden door Athena. Zeus zou uiteindelijk beslissen dat alle goden zich weer moesten terugtrekken van Troje, waarop het paard Troje binnenkwam en Troje werd vernietigd. Ares had dus een zeer actieve rol in de Trojaanse oorlog, maar het moraal van het verhaal is dat hij constant op alle fronten overklast werd door Athena.
Conflicten van Ares
Als god van de oorlog zal het niet verbazen dat Ares in behoorlijk wat conflicten verzeild raakte. Conflicten met goden, helden of normale stervelingen; zodra iemand het bloed onder de nagels bij Ares vandaan haalde ging hij er met gestrekt been in. Dit resulteerde in verscheidene conflicten, waarvan de meerdere conflicten met Athena de bekendste zijn. Hij had echter ook conflicten met andere personages binnen de Griekse mythologie. Denk hierbij aan Herakles, Diomedes, Kadmos en Halirrhothius.
Athena
Ares en Athena zouden meermaals in conflict met elkaar raken. Dit is op zich niet gek; beide goden vertegenwoordigen immers een verschillend manier van oorlogvoering. Waar Ares bloeddorstig zonder na te denken de strijd betrad, was Athena bedachtzaam en strategisch in haar oorlogsvoering. Twee tegenpolen van elkaar. Het bekendste conflict tussen Athena en Ares is tijdens de Trojaanse oorlog, waar de twee goden het meermaals met elkaar aan de stok kregen. Uit al deze conflicten kwam Athena altijd als overwinnaar terug, waarbij de Grieken benadrukte dat de hersenen het van spierkracht winnen. De Trojaanse oorlog was echter niet het enige akkefietje tussen de twee goden. Zo kwam Athena zowel Herakles als Diomedes te hulp in hun gevechten tegen Ares.
Herakles
Herakles, de grootste van alle Griekse helden, was absoluut niet geliefd bij Ares. Tijdens het uitvoeren van zijn twaalf werken bracht hij tweemaal een kind van Ares om. De eerste keer was bij het terughalen van de vleesetende paarden van de zoon van Ares, Diomedes van Thracië, waar hij Diomedes voerde aan zijn eigen vleesetende paarden. De tweede keer was toen hij de gordel van de koningin van de Amazonen, Hippolyte, terug moest halen, waarbij hij Ares dochter Hippolyte om het leven bracht. Dit maakte Herakles al niet geliefd bij Ares, maar toen Herakles ook nog een derde kind van hem om het leven bracht, Cycnus, viel Ares Herakles woest aan. Herakles werd echter geholpen door Athena, die Ares zijn speer opzij duwde, waarop Herakles toesloeg en zijn zwaard in de dij van Ares zette, waarop Ares naar de grond viel. Ares zijn kinderen, Phobos en Deimos, redden Ares vervolgens en brachten hem terug naar Olympus.
Diomedes
Diomedes was een van de centrale figuren aan de Griekse zijde tijdens de Trojaanse oorlog. Hij was gezegend door Athena en kreeg van haar een speciaal zicht waardoor hij goden in hun ware gedaantes kon zien. Athena vertelde hem dat wanneer hij Aphrodite ziet, hij haar moet verwonden. Wanneer Diomedes in gevecht raakt met Aeneas, de zoon van Aphrodite, en aan de winnende hand is, snelt Aphrodite naar Aeneas toe om hem te redden. Diomedes verwondt Aphrodite hieropvolgend aan haar arm. Ares was hier niet van gediend en kwam het slagveld op om het Diomedes betaald te zetten. Hoewel Diomedes zich eerst terugtrekt bij het zien van Ares, moedigt Athena hem aan om het tegen Ares op te nemen. Athena helpt Diomedes met het verslaan van Ares door de onzichtbare helm van Hades te dragen. Elke keer dat Ares Diomedes wil verwonden met zijn speer slaat de onzichtbare Athena de speer weg. Ares wordt vervolgens verwond door de speer van Diomedes, waarop hij net zo’n luide kreet uit zou slaan als 10.000 mannen tegelijk zouden uitslaan. Ares trekt zich terug tot Olympus om zijn wonden te helen en zich tegenover Zeus te beklagen over Athena.
Kadmos
Ares ging niet iedereen die iets in zijn ogen verkeerd deed direct te lijf. Zo had Kadmos Ares zijn zoon, de draak Drakon, vermoord, maar zou hij Kadmos later toestemming geven om te trouwen met zijn dochter Harmonia. Kadmos was de broer van Europa en zou uiteindelijk de stichter van de stad Thebe worden. Volgens de mythe werd Kadmos door zijn vader eropuit gezonden om zijn zusje Europa te vinden, die was ontvoerd door Zeus. Tijdens zijn reis kwam hij langs Delphi, waar hij het orakel van Delphi raadpleegde. Het orakel vertelde Kadmos dat hij zijn zoektocht naar Europa op moest geven en dat hij een witte stier moest volgen. Waar de stier neerstreek zou hij een stad moeten bouwen, wat uiteindelijk Thebe zou worden. Terwijl hij de stier aan Athena wou offeren, zodat die hem goed gezind zou zijn, gingen zijn mannen op zoek naar een waterbron in de buurt. Zijn mannen zouden niet levend terugkeren; de waterbron werd bewaakt door een zoon van Ares, de draak Drakon. Hierop nam Kadmos zijn zwaard ter hand en wist hij de draak te verslaan. Op instructie van Athena plantte hij de tanden van Drakon in de grond, waaruit krijgers ontstonden die de Spartoi worden genoemd. Als straf voor het doden van zijn zoon Drakon zou Ares als straf Kadmos een werkstraf van acht jaar opleggen. Na acht jaar in dienst van Ares te zijn geweest, vergaf Ares Kadmos voor het doden van de Drakon en gaf hij Kadmos toestemming om met zijn dochter Harmonia te trouwen. Samen zouden Kadmos en Harmonia de stad Thebe opbouwen en kregen ze vier kinderen.
Halirrhothius
Waar moord is, moet iemand terecht staan. Het zal niet verbazen dat Ares, volgens de mythe van Halirrhothius, de eerste was die ooit terecht stond voor een rechtbank. Halirrhothius was de zoon van Poseidon. Volgens de mythe had hij een oogje op Alcippe, die een dochter van Ares was. Halirrhothius probeerde Alcippe te verkrachten, waarop Ares ingreep en hem vermoordde. Poseidon was woest omdat zijn zoon vermoord was door Ares en daagde hem voor de rechter, die bestond uit de twaalf Olympische goden. Dit zou plaatsvinden op de Areopaag, de hoogste rechtbank van het oude Athene. Het zou volgens de mythe het eerste strafproces ooit zijn. Ares zou worden vrijgesproken door de Olympische goden omdat hij zijn dochter Alcippe probeerde te beschermen.
Liefdesaffaires van Ares
Hij mocht dan wel de god van de oorlog zijn, Ares kon ook liefhebben. Zijn verhouding met Aphrodite was hiervan het meest bekend, maar naast Aphrodite heeft Ares ook vele andere liefdesaffaires gehad. In totaal zou Ares naar verluidt meer dan 40 kinderen hebben gekregen. Hoewel het er te veel zijn om allemaal op te noemen, worden hieronder de bekendste liefdesaffaires van Ares benoemd en de eventuele kinderen die eruit voortkomen.
Aphrodite: De verhouding met Aphrodite is de bekendste liefdesaffaire van Ares. Ze zouden voor lange tijd als onofficieel koppel door het leven gaan. Ares en Aphrodite zouden later vier kinderen krijgen: Phobos, Deimos, Adrestia en Harmonia. Volgens latere mythen zouden de Eroten Eros, Anteros en Himeros ook nog kinderen van hen zijn.
Eos: Eos was de zus van Helios en de godin van de dageraad. Volgens een mythe hadden Eos en Ares kortstondig een verhouding, maar betrapte Aphrodite ze toen ze samen waren. Aphrodite werd jaloers en vervloekte Eos, waardoor ze voortdurend verliefd zou worden en een constant onverzadigbaar seksueel verlangen zou hebben. Ares en Eos kregen uit hun korte affaire geen kinderen.
Otrera: Otrera had voor langere periode een verhouding met Ares. Otrera zou de oprichter en koningin worden van de Amazonen, een mythisch volk van heldhaftige, vrouwelijke krijgsters. Samen zouden ze meerdere kinderen krijgen die elk de troon van de Amazonen later zouden betreden: Hippolyte en Penthesilea. Beide zouden door heldhaftige krijgers van het leven worden beroofd; Hippolyte zou door Herakles worden vermoord tijdens het uitvoeren van een van zijn opdrachten en Penthesilea zou door Achilles worden omgebracht tijdens de Trojaanse oorlog.
Phylonome: Phylonome was een dienster van Artemis. Ze was een maagd en ging meermaals met de godin op jacht. Ares had echter zijn oog op haar laten vallen en wist haar in de vorm van een schaapherder te verleiden. Ze werd zwanger van een tweeling: Lycasthus en Parrhasius. Naar verluidt was ze bang voor de wraak van haar vader, waarop ze de pasgeboren tweeling in een rivier werpte. De tweeling wist te overleven en zou worden gevoed door een wolf die net haar puppy’s was verloren. Ze zouden later worden grootgebracht door een herder en uiteindelijk koning worden van Arcadië.
Kenmerken Ares
Beschrijving van de god Ares
Ares kan als persoon vele kenmerken worden toegedicht. Roekeloos, bloeddorstig, brutaal, wraakzuchtig, gewelddadig en meedogenloos, noem het maar op. Hij was een van de minst geliefde goden op Olympus wegens zijn bloeddorstige karakter dat constant op zoek was naar de adrenaline wat een gevecht met zich meebracht. Ares kwam op conflicten af en was op het strijdveld genadeloos tegenover zijn tegenstanders. Toch kan je hem ook als dapper, eervol en moedig omschrijven. Hij was nooit bang om het gevecht aan te gaan met anderen. Door zijn roekeloosheid werd hij echter meermaals in het nauw gedreven. Hij overdacht het niet wanneer hij de strijd aanging met iemand. Ares mocht dan nog zo moedig zijn, door zijn roekeloosheid zou hij meermaals door anderen verslagen worden.
Uitbeelding en attributen Ares
Ares wordt in de kunst meestal uitgebeeld als een volwassen krijger, soms wel met baard en soms zonder baard. Hij is gespierd en draagt bijna altijd een speer, een schild en een helm, met daarnaast soms een complete wapenrusting. Om deze reden is Ares vaak moeilijk te onderscheiden van andere krijgers in de Griekse kunst. Vaak zie je Ares afgebeeld met een strijdwagen met vier vuur ademende paarden en zitten zijn kinderen Phobos en Deimos aan zijn zij. De dieren die vaak met Ares worden afgebeeld zijn honden, giftige slangen en gieren wegens de dood die hij vaak met zich meebrengt.