Hera is de Griekse koningin van de goden van Olympus. Ze is zowel de zus als de vrouw van oppergod Zeus en staat bekend om haar uitspattingen wegens de ontrouw van Zeus. Een terugkerend thema in bijna al haar mythes is hoe ze zowel de geliefden als de buitenechtelijke kinderen van Zeus straft, terwijl Zeus in de meeste gevallen met rust werd gelaten. Hoewel ze zelf geen geweldig huwelijk heeft, is ze wel de godin van het huwelijk. Ook is ze de godin van de vruchtbaarheid, geboorte en heerst ze, net als haar man, over de lucht. Hera is de dochter van de titanen Kronos en Rhea en de zus van Zeus, Hades, Poseidon, Hestia en Demeter. Hera is te herkennen aan haar scepter waarmee ze over de andere goden heerst, haar kroon die ze bijna altijd op haar hoofd draagt en een van de dieren die haar vaak vergezelt; een leeuw, een koekoek of een havik. In de Romeinse godsdienst staat Hera ook wel bekend als Juno.
Biografie Hera
Geboorte
Hera is het derde kind van de titanen Rhea en Kronos. De vader van Hera, Kronos, was heerser over de titanen, degene die voor de Olympische goden over de wereld heerste. Kronos had echter via een voorspelling van zijn vader, Ouranos, meegekregen dat een van zijn kinderen hem van de troon zou stoten. Hierop besloot Kronos om al zijn kinderen, waaronder Hera, direct op te eten nadat ze geboren waren. Alleen Zeus, als zesde en laatste kind geboren, wist hier door een list van Rhea aan te ontsnappen. Hierdoor kon Zeus een volwassen god worden, waarop hij besloot om Kronos uit te dagen. Hij vermomde zich als wijnschenker van de titanen en stopte vergif in het drankje van Kronos. Hierdoor braakte Kronos al zijn kinderen, waaronder Hera, uit. Doordat Zeus hen gered had uit de maag van hun vader zwoeren alle broers en zussen (Demeter, Hestia, Hera, Poseidon en Hades) trouw aan Zeus en zouden ze met zijn allen de strijd aangaan tegen hun vader. Hier kwam de titanenstrijd (Titanomachy) uit voort.
De titanenstrijd (Titanomachy)
De daaropvolgende titanenstrijd zou naar verluidt tien jaar duren. Tien jaar lang namen Hera, Hestia, Demeter, Poseidon, Hades en Zeus het op tegen de titanen. Veel van de geschriften over de titanenstrijd zijn verloren gegaan, waardoor het niet zeker is hoe groot de rol van Hera hierin was. Wel weten we hoe het eindigde: Zeus zou afreizen naar Tartaros en daar de cyclopen en Hekatoncheiren – reuzen met 50 hoofden en 100 handen – bevrijden. De cyclopen maakte wapens voor de drie broers: voor Zeus zijn bliksemschicht, voor Poseidon zijn drietand en voor Hades zijn helm der onzichtbaarheid. Hera en haar twee zussen zouden geen speciale wapens hebben gekregen. Hiermee wisten ze uiteindelijk de titanen te verslaan en werd Zeus benoemd als oppergod.
Hera trouwt met Zeus
Toen Zeus eenmaal oppergod was, zocht hij een vrouw aan zijn zijde die met hem mee kon regeren. Een sterke, machtige vrouw. Iemand als Hera. Er was alleen een probleem; Hera had hier geen oren naar. Zij wou helemaal niet de vrouw van Zeus worden en wees al zijn huwelijksaanzoeken af. Daarom verzon Zeus een list om Hera voor zich te winnen. Hij veranderde zichzelf in een koekoek en zorgde ervoor dat het een stormachtige dag vol regen was. Hera zag de zielige koekoek, helemaal natgeregend, en kreeg medelijden met de koekoek. Ze nam de vogel mee en nestelde het tussen de warmte van haar lichaam om het warm te maken. Vervolgens transformeerde Zeus zich terug tot zijn oorspronkelijke gedaante, waarop Hera verliefd zou worden op Zeus. Al gauw daarna besloten ze te gaan trouwen, wat zou zorgen voor een interessant huwelijk.
Hera en Zeus zouden vervolgens trouwen in de tuin van de Hesperiden. Alle belangrijke goden waren uitgenodigd en aanwezig en schonken hun grote cadeaus en giften. Van haar grootmoeder Gaia kreeg Hera een boom die gouden appels gaf, die ze zou planten in de tuin van de Hesperiden. Het was het eerste grote huwelijksfeest dat Olympus ooit had beleefd. Na de bruiloft gingen Hera en Zeus hun huwelijksnacht in, die maar liefst 300 jaar zou duren. Uit hun huwelijk zouden ze of drie of vier kinderen krijgen (afhankelijk van welke mythe je gelooft). Ares (god van de oorlog), Eileithyia (godin van geboorte), Hebe (godin van de jeugd) en Hephaistos (god van de smeedkunst). Eenmaal getrouwd werd echter ook een ding vrij snel duidelijk; Zeus was geen trouwe echtgenoot.
De revolutie van Hera
Dat Zeus geen trouwe echtgenoot was zorgde voor spanningen tussen Hera en Zeus. Als daarnaast blijkt dat Zeus zijn beginjaren als heerser te prikkelbaar en te trots is, beginnen de andere goden, waaronder Hera, zich van hem af te zetten. Gevoed door Zeus zijn onkunde, overtuigt Hera de goden Poseidon, Apollo en Athena om zich aan te sluiten bij een complot tegen Zeus. Ze willen de macht overnemen en Zeus van de troon stoten. Hera stop wat in Zeus zijn drankje waardoor die in een lange slaap valt. Vervolgens haalde ze Poseidon, Apollo en Athena erbij en bonden ze Zeus vast aan een speciaal touw met 100 knopen erin en legden zijn bliksemschicht buiten zijn bereik. De goden gingen vervolgens in overleg wie van hen over Olympus zou moeten heersen.
Helaas voor de bondgenoten zag de nereïde Thetis dit allemaal gebeuren en liet de hekatoncheir Briareus op vanuit Tartaros, die Zeus bevrijdde. Eenmaal vrij was Zeus woest tegen de goden die hem hadden geprobeerd te onttronen. Poseidon en Apollo werden hun goddelijke autoriteit tijdelijk afgenomen en werden naar Troje gestuurd, om daar de muren van Troje te gaan bouwen. Hera kreeg het echter zwaarder te verduren. Zeus hing Hera voor een nacht lang aan gouden kettingen in de lucht. Ondanks dat Hera het uitschreeuwde van pijn, kwam niemand haar te hulp, uit angst voor Zeus. De volgende ochtend liet hij Hera zweren dat ze nooit meer tegen hem in zou gaan. Hera zwoer dit met tegenzin waarop Zeus haar los haalde van de kettingen. Dit is de reden dat Hera, ondanks Zeus zijn latere ontrouw jegens haar, Zeus nooit direct zelf strafte voor zijn liefdesaffaires maar altijd achter zijn affaires of kinderen aanging.
Hera gooit Hephaistos van Olympus
Er zijn verschillende verhalen over de geboorte van Hephaistos. Zeus had in zijn eentje (met Metis) geboorte aan Athena gegeven vanuit zijn hoofd. Hera was hierop jaloers geworden, waarop ze vervolgens zelf, in haar eentje, geboorte zou hebben gegeven aan Hephaistos. Het andere verhaal is dat Hephaistos gewoonweg het vierde kind tussen Zeus en Hera was. Hoe je het ook wendt of keert; Hephaistos kwam kreupel, mank en oerlelijk uit Hera tevoorschijn. Niet een knap kind dat een godin van het statuur als Hera voort zou moeten brengen. Hera was zo ontsteld over hoe Hephaistos eruitzag, dat ze hem vanaf het torenhoge Olympus rechtstreeks in de zee gooide. Door deze klap zou Hephaistos de rest van zijn leven mank lopen. En zou Hephaistos zinspelen op wraak ten opzichte van zijn moeder, die hem afgestoten had.
Met zijn vakmanschap zou Hephaistos een gouden troon voor Hera maken en deze aan haar geven. Hera vond het verdacht, maar vond de troon zo mooi dat ze er toch op ging zitten. Dit had ze beter niet kunnen doen; de troon was een val en hield Hera gevangen. Alleen Hephaistos wist hoe hij Hera kon bevrijden uit de stoel, maar toen de goden hem vroegen Hera te bevrijden zou hij hebben geantwoord dat hij geen moeder had. Uiteindelijk wist Dionysos Hephaistos te overtuigen Hera te bevrijden uit de troon, in ruil voor de hand van Aphrodite. Hephaistos zou hierna ook toegelaten worden tot Olympus, waar hij een van de Olympische goden zou worden. Ondanks de eerdere voorvallen zouden zowel Hera als Hephaistos elkaar vergeven en zou Hera hem uiteindelijk ook respecteren als haar zoon.
De strijd om Argos
Goden vochten onderling vaker een strijd uit om territorium. Poseidon was hier vaak in betrokken, omdat hij zijn macht altijd uit wilde breiden. Zo ook in het geval van Argos, waar Poseidon het opnam tegenover Hera om controle over het gebied te krijgen. Volgens de mythe zouden de riviergoden Inachus en zijn broers Cephissus en Asterion geoordeeld hebben dat Argos aan Hera toebehoorde. Hierop zou Poseidon Argos laten overstromen en alle rivieren van Argos droog hebben gelegd.
Ixion en Hera
Hera zou altijd trouw zijn geweest jegens Zeus. Ze was immers de godin van het huwelijk. Toch was er een iemand die het waagde om te proberen Hera het hof te maken: Ixion, een verstoten koning van de Lapithen. Zeus had medelijden met hem gekregen en maakte hem een tafelgenoot van de Olympische goden. In plaats van zijn dankbaarheid voor Zeus te tonen kreeg hij een oogje op Hera en probeerde hij haar te verleiden. Toen Zeus dit te horen kreeg van Hera, wilde hij Ixion testen. Hij maakte een wolk die er precies zo uitzag als Hera, die hij Nephele noemde. Ixion kon zich niet inhouden en zocht de intimiteit met de wolk op. Hier kwam een kind uit voort; Centaurus, vader van alle centauren. Zeus was vanzelfsprekend woest op Ixion dat hij had geprobeerd om Hera het hof te maken en besloot hem passend te straffen. Hij gaf Hermes de opdracht om Ixion in tartaros te gooien en hem daar vast te maken aan een in brand staand rad.
Hera wil scheiden: de list van Zeus
Ondanks dat Hera er alles aan deed om als godin van het huwelijk van haar eigen huwelijk een succes te maken, bleef Zeus vreemdgaan met andere vrouwen. Er was een moment dat Hera het zo zat was dat ze wilde scheiden. Zeus probeerde Hera over te halen om van gedachten te veranderen, maar deze keer was het menens; Hera trok zich terug naar het eiland Euboea en wilde Zeus niet meer zien. Zeus zocht hierop raad bij de wijze god van het Cithaeron gebergte. Hij gaf het advies aan Zeus om een houten beeld te maken die er net als Plataeae, dochter van Asopus, uitzag. Het beeld moest vervolgens gekleed worden in bruidskleren, waarop Zeus moest verkondigen dat hij met haar zou trouwen. En zo geschiedde; Zeus voerde het advies van Cithaeron uit en binnen een oogwenk verscheen een boze, jaloerse Hera ten toneel. Toen zij eenmaal zag dat het slechts om een houten beeld ging, vergaf ze het Zeus direct en zouden ze weer samenkomen.
Het ontstaan van de Trojaanse oorlog: Hera tegenover
De Trojaanse oorlog was een van de belangrijkste gebeurtenissen in de Griekse mythologie. Tijdens de oorlog namen de Grieken het op tegen de Trojanen, omdat de Trojaanse prins Paris de vrouw van de Spartaanse koning Menelaus, Helena, had meegenomen. Dit gebeurde echter niet zomaar; Hera, Aphrodite en Athena speelden hier een belangrijke rol in. Dit ontstond allemaal ten tijde van de bruiloft van Peleus en Thetis.
Tijdens de bruiloft van Peleus en Thetis was elke belangrijke god uitgenodigd, behalve Eris, godin van de strijd en onenigheid. Niet zonder reden natuurlijk; overal waar zij kwam ontstonden problemen. Eris was woest omdat zij als enige belangrijke god niet was uitgenodigd, waarop ze onuitgenodigd kort op de bruiloft verscheen. Ze liet een gouden appel in het midden van de zaal rollen waarop geschreven stond: ‘’voor de mooiste’’. Aphrodite wilde zich de appel al toe eigenen tot de trotse Hera en Athena ook aanspraak maakte op de appel. Er ontstond een ruzie tussen de drie godinnen over wie de appel toebehoorde en Zeus kon niet kiezen tussen zijn eigen vrouw, zijn lievelingsdochter en de prachtige Aphrodite. Hierop besloot hij alle drie de godinnen naar de Trojaanse prins Paris te sturen, die bekend stond om zijn altijd eerlijke oordeel. Paris zou uit moeten wijzen wie van de drie de appel zou krijgen.
Bij Paris aangekomen gooiden de drie godinnen al hun charmes in de strijd. Hera beloofde Paris rijkdom en macht wanneer hij voor haar zou kiezen en Athena beloofde hem grote roem en wijsheid. Paris zwichtte echter voor Aphrodite die hem de liefde van de mooiste vrouw op aarde beloofde, Helena, die de vrouw was van Menelaus, koning van Sparta. Op aanraden van Aphrodite reisde Paris naar Sparta waar Aphrodite ervoor zorgde dat Helena verliefd werd op Paris. Hij nam haar mee terug naar Troje. Menelaus, woedend dat zijn vrouw van hem af was genomen, was uit op wraak en zou de Grieken achter zich scharen om Troje aan te vallen om zijn vrouw terug te krijgen. Hieruit zou vervolgens een strijd van tien jaar ontstaan, de Trojaanse oorlog. Hera was uiteraard gekrenkt in haar trots door het oordeel van Paris, waardoor zij zich tijdens de Trojaanse oorlog achter de Grieken zou scharen in plaats van de Trojanen.
Hera in de Trojaanse oorlog
Hera en Athena schaarde zich beiden achter de Grieken. Ze zouden samen eerst het strijdveld betreden waar ze de Grieken aanspoorden om het gevecht aan te gaan. Hera zou ook constant achter de schermen bezig zijn om plannen te smeden om de Trojanen omver te werpen. Ook zou ze, toen Zeus de goden had verboden zich te mengen in de Trojaanse oorlog, Zeus hebben verleid. Hierdoor zou die afgeleid zijn en kon Poseidon de Griekse troepen bij elkaar brengen waardoor de oorlog voortgezet kon worden. De oorlog zette zich voort en uiteindelijk zouden de Grieken middels het Trojaanse paard de overwinning naar zich toe eigenen.
De jaloezie en wraak van Hera
Hera was meermaals jaloers op andere vrouwen. En niet zonder reden. Zeus had namelijk meermaals uitstapjes met andere vrouwen. Er zouden meer dan 100 onwettige kinderen van Zeus op de aardbol hebben rondgelopen. Hera strafte Zeus hier echter niet zelf voor, maar strafte de vrouwen en kinderen van hen meestal hiervoor. Er zijn ontzettend veel bekende mythes over de liefdesaffaires van Zeus en de straffen die de vrouwen of de kinderen door toedoen van Hera hieraan moesten ondergaan.
Leto en de tweeling Artemis en Apollo
Voordat Zeus met Hera trouwde, had hij een korte verhouding met de titaan Leto. Zeus had Leto zwanger gemaakt om vervolgens met Hera te trouwen. Ondanks dat Leto al zwanger was voordat Hera met Zeus was getrouwd, koesterde Hera echter wrok jegens Leto. Hera probeerde dan ook op elke manier te verhinderen dat Leto op een veilige manier kon bevallen van haar kinderen. Ze stuurde de slang Python achter Leto aan om haar te doden. Daarnaast verbood ze al het land op aarde om onderdak of veiligheid aan Leto te verlenen. Uiteindelijk wist Leto onderdak te vinden op het eiland Delos, dat noch als land noch als eiland werd beschouwd, waardoor Leto veilig kon bevallen van een tweeling: Artemis en Apollo. Hoewel ze Artemis en Apollo later met rust zou laten, bleef ze Leto achtervolgen. Ze stuurde de reus Tityus achter haar aan, die uiteindelijk door Apollo verslagen zou worden. Pas nadat Tityus weg was, zou Hera Leto met rust laten.
Herakles
De grootste held van alle Grieken, Herakles. Hij was een zoon van Zeus en de prinses Alkmene. En om die reden gehaat door Hera. Herakles was namelijk wederom het levende bewijs van Zeus zijn ontrouw richting haar. Ze zou Herakles dan ook meermaals in het leven proberen te hinderen.
De eerste keer dat Hera hem probeerde dwars te bomen is door Zeus een belofte te laten doen dat de eerstvolgende die geboren zou worden in het huis van Perseus de hoge koning zou worden. Zeus, wetende dat Herakles op het punt stond geboren te worden, beloofde dit. Als godin van de geboorte zorgde Hera er echter voor dat Herakles zijn geboorte uitgesteld werd, waarop Eurystheus eerder geboren zou worden en hoge koning zou worden.
Daarmee hield het niet op voor Hera. Op het moment dat Herakles geboren werd zond Hera twee slangen naar Herakles zijn wieg toe om hem te vermoorden. Herakles was echter niet zomaar een kind; hij zou de sterkste van alle helden worden. Hij zou de twee slangen dan ook met gemak wurgen. Zeus zou zelfs hebben geprobeerd Herakles onsterfelijk te maken door een list te verzinnen om Herakles Hera haar melk te laten drinken. Hera had dit echter net op tijd door, waarop ze melk morste, waaruit de melkweg zou zijn ontstaan.
Vervolgens, toen Herakles volwassen was, zou Hera Herakles tot waanzin hebben gedreven. Hierdoor zou hij zijn eigen kinderen hebben vermoord. Om zijn schuld af te lossen voor het vermoorden van zijn eigen kinderen zou hij bij de hoge koning Eurystheus in dienst moeten treden en zou hij Herakles de opdracht geven om de twaalf werken uit te voeren. Tijdens zijn werken zou ze Herakles nog meermaals dwarsbomen, maar Herakles wist zich door elk obstakel heen te werken. Uiteindelijk zou Hera Herakles met rust laten toen hij onsterfelijk zou worden en zou er zelfs een kleine vriendschap ontstaan. Uiteindelijk zou Herakles met Zeus en Hera’s dochter Hebe trouwen.
Callisto
Callisto was een van de nimfen die onderdeel was van de jacht van Artemis. Dit hield in dat ze voor eeuwig trouw zou zweren aan Artemis en, net als haar, celibaat door het leven te gaan. Zeus had echter andere plannen met haar en maakte haar zwanger van een zoon, Arcas. Uit schaamte voor het verliezen van haar maagdelijkheid durfde Callisto het voorval niet te melden aan Artemis, waarop ze zich weer aansloot bij de jacht. Artemis kwam er echter achter dat ze zwanger was en verbande haar van de jacht.
Hier hield het echter niet op voor Callisto. Hera was op de hoogte geraakt van haar uitstapje met Zeus, was jaloers en wraakzuchtig, waarop ze Callisto verandert in een grote beer. Waar Callisto voorheen samen met Artemis jaagde op wilde dieren, was zij nu degene waarop gejaagd werd. Zeus had medelijden gekregen met Callisto en zorgde middels Hermes ervoor dat hun zoon Arcas veilig ter wereld kwam en kon opgroeien bij de nimf Maia. Arcas werd een groot jager en trof vijftien jaar later zijn moeder Callisto als beer. Niet wetende dat het zijn moeder was, stond Arcas op het punt om zijn moeder neer te schieten. Zeus greep uit medelijden wederom in en zowel Callisto als Arcas werden in een sterrenbeeld veranderd: de kleine en de grote beer.
Semele
Semele was een priesteres van Zeus, waar Zeus verliefd op was geworden. Zeus vermomde zich in een menselijke gedaante en zocht Semele regelmatig op, waarop Semele zwanger werd. Semele was er echter wel van op de hoogte dat het Zeus was die haar opzocht. Toen Hera lucht kreeg van de affaire, besloot ze zich als een oude wijze vrouw te verkleden. Ze vertelde Semele dat het niet Zeus was die haar opzocht, maar gewoon een normale man. Hoewel Semele het niet geloofde, kreeg ze toch haar twijfels. Daarom vroeg ze de volgende keer dat ze Zeus in menselijke gedaante zag om een gunst. Zeus, tot over zijn oren verliefd, beloofde haar om alles waar ze om vroeg uit te voeren. Vervolgens vroeg Semele aan Zeus om zijn ware gedaante aan haar te laten zien, om te bewijzen dat hij daadwerkelijk Zeus was. Wat ze echter niet wist was dat een mens een god in zijn ware gedaante niet kan zien, omdat ze verbranden door de gloed. Zeus probeerde Semele nog op andere gedachten te brengen, maar het mocht niet baten. Semele werd verteerd door een ontstoken vlam toen ze hem eenmaal zag. Zeus wist echter wel hun kind te redden, door deze in zijn dij te naaien. Het kind zou Dionysos, een van de twaalf Olympische goden, worden.
Io de koe
Io was een priesteres van Hera, waar Zeus zijn ogen op zou hebben laten vallen. Zeus had haar het hof gemaakt, maar veranderde haar voordat Hera erachter zou komen in een koe. Hera was echter niet op haar achterhoofd gevallen en vroeg de koe aan Zeus als gift. Zeus kon hierop natuurlijk geen reden vinden om dit te weigeren, waarop hij de koe aan Hera gaf. Hera zou Io vervolgens laten bewaken door Argus, een honderdogig monster (hier komt het spreekwoord iets met argusogen bekijken vandaan). Zeus zou Hermes vervolgens opdracht geven Io, nog altijd als koe, te laten ontsnappen en Argus te doden. En zo geschiedde; Hermes doodde Argus en Io wist te ontsnappen. Uit dank voor de dienst van Argus zou Hera al zijn honderd ogen op een pauw hebben geplaatst, zodat hij altijd middels een pauw herdacht zou worden. Ook stuurde ze achter Io een horzel aan, die haar voortdurend bleef prikken, zodat ze nooit rust kon vinden. Io bleef op de vlucht, tot ze uiteindelijk bij Prometheus terechtkwam, die haar vertelde dat ze weer in een mens zou veranderen. Uiteindelijk zou Io in Egypte terechtkomen, hier weer in een mens veranderen en geboorte geven aan een zoon: Epaphus.
Lamia
Volgens de Griekse mythologie was Lamia een monster dat kinderen opat. Dit zou echter niet zomaar ontstaan zijn. Ze was namelijk eerst een prachtig uitziende prinses van Oud-libië. Zoals wel vaker het geval was bij een mooie vrouw werd Zeus verliefd op Lamia en ging hij een affaire met haar aan. En zoals wel vaker het geval: de wraak van Hera was zoet. Hera liet de kinderen van Lamia ofwel ontvoeren ofwel doden. Lamia zou haar kinderen in ieder geval nooit meer levend zien. Van verdriet werd Lamia krankzinnig en ging ze zelf op de kinderen van anderen jagen, om ze vervolgens op te eten. Door haar gruwelijke daden veranderde haar eens zo mooie uiterlijk in een monsterlijke gedaante.
Tiresias
Het verhaal Tiresias is een verhaal waarbij Hera wel wraak op hem nam, maar een keer niet omdat Zeus vreemd was gegaan. Tiresias sloeg namelijk twee slangen die aan het paren waren, waarop Hera hem in een vrouw veranderde. Na zeven jaar zou hij weer terug in een man veranderd worden wanneer die wederom twee parende slangen zag, maar deze met rust liet. Zeus en Hera zouden later een argument hebben wie er meer genoot van seks; de man of de vrouw. Hera beweerde dat een man meer plezier had terwijl Zeus beweerde dat een vrouw er meer plezier aan overhield. Sinds Tiresias zowel man als vrouw was geweest kon hij Zeus en Hera in een antwoord voorzien, waarop hij zou hebben gezegd dat een vrouw 9 van de 10 keer meer plezier aan seks beleefde. Omdat zijn antwoord Hera niet beviel, maakte ze Tiresias blind. Zeus zou hem vervolgens echter de gift van profetie hebben gegeven.
Echo
Echo was een nimf die van praten hield. Veel praten. Te veel praten. Ze praatte zo veel, dat Hera constant afgeleid werd door haar gepraat. Hierdoor kon ze niet meer op Zeus en al zijn affaires letten. Als straf zou Hera Echo vervolgens vervloekt hebben, waardoor ze andere voortaan alleen nog na kon praten. Als je dus voortaan in een tunnel wat zegt zal je merken dat Echo je na zal praten. Echo speelt later ook nog een belangrijke rol in een bekende mythe van de Griekse mythologie, de mythe van Narcissus.
Kenmerken Hera
Beschrijving van de godin Hera
Hera kan beschreven worden als een trotse, machtige en ijzersterke godin. Zeus koos haar niet voor niets uit als zijn vrouw; van alle godinnen straalt zij de meeste macht en kracht uit. In de verhalen merk je ook dat ze vaak een beetje in de spagaat zit. Ze is de godin van het huwelijk, waardoor ze Zeus niet wil verlaten; als ze dat zou doen zou ze als godin van het huwelijk immers gefaald hebben in haar eigen huwelijk. Ook heeft ze geprobeerd om Zeus van de troon te stoten en heeft hier de gevolgen van ondervonden. Hierdoor straft ze uit jaloezie en wraak constant degene die met Zeus naar bed zijn gegaan en hun kinderen. Niet helemaal eerlijk ten opzichte van hen, maar iemand moet de straf ondergaan volgens de redenatie van Hera. Ondanks dat de jaloezie en wraakgevoelens terecht zijn ten opzichte van Zeus, maakt dit Hera in veel verhalen onuitstaanbaar in vele mythes. De Grieken omschreven hun goden vaker met menselijke eigenschappen. Goden en godinnen hadden, net als mensen, zowel goede als slechte eigenschappen. Hera was hier geen uitzondering op.
Uitbeelding en attributen
Hera werd meestal als een prachtige, krachtig uitziende vrouw uitgebeeld. Vaak naast Zeus. In diverse verhalen wordt verteld dat ze bijna net zo mooi zou zijn als Aphrodite. Ze droeg bijna altijd een kroon en meestal zag je haar afgebeeld met een scepter die haar macht uitstraalde. Ook zag je vaak een granaatappel, een teken van vruchtbaarheid, bij haar afgebeeld. Haar heilige dieren, waar ze ook veelal mee afgebeeld werd, waren de koekoek, vanwege de manier waarop Zeus haar had verleid, en de pauw, vanwege het verhaal met de reus Argus. In sommige gevallen zag je een koe, havik of een leeuw bij haar afgebeeld.