Hyperion was de titaan van het hemelse licht in de Griekse mythologie. Hij zou de eerste zijn geweest die regelmaat in dag had veroorzaakt door de zon en maan zowel op te laten komen als onder te laten gaan. Hij was de zoon van de oergoden Gaia en Ouranos en een van de twaalf oorspronkelijke titanen. Zijn naam betekent ook wel “toeschouwer van bovenaf’’. Hij had een relatie met zijn zus, de titanide Theia, met wie hij drie kinderen kreeg: Helios (de zon), Selene (de maan) en Eos (de dageraad). Hyperion werd zelf vaak vereenzelvigd met zijn zoon Helios als de zon, maar volgens de meeste bronnen zijn het twee aparte identiteiten.
De opstand tegen Ouranos
Hyperion was de zoon van Gaia en Ouranos en de broer van Koios, Crius, Iapetus, Tethys, Mnemosyne, Rhea, Theia, Phoebe, Themis, Kronos en Okeanos. Ook de hekatoncheiren en cyclopen waren zijn broers. Op een dag, uit haat voor zijn kinderen, besloot Ouranos de hekatoncheiren binnenin Gaia haar buik, de aarde, vast te zetten. Gaia kreeg hierdoor een ondraaglijke pijn, waarop ze samen met de mannelijke titanen, behalve Okeanos, een plan smeedde om Ouranos van de troon te stoten.
Gaia zou zichzelf als afleiding gebruiken terwijl Hyperion, Crius, Iapetus en Koios zich elk op de vier hoeken van de wereld plaatsten. Kronos zou zich binnenin Gaia verstoppen. Toen Ouranos (de lucht) uit de hemel afdaalde om met Gaia (de aarde) te gaan liggen, grepen de vier titanen die op de hoeken van de wereld gevestigd waren, Ouranos vast. Kronos kwam vervolgens uit Gaia tevoorschijn en castreerde Ouranos met een sikkel. Ouranos was verslagen en Kronos werd de leider van de titanen. Hyperion werd volgens deze mythe niet alleen als titaan van het licht gezien, maar werd ook als de pilaar van het oosten gezien die de hemel en aarde uit elkaar hield.
Hyperion in de titanenstrijd
Hoewel er een gouden tijdperk aanbrak onder leiding van Kronos, zou hier uiteindelijk een einde aan komen door de komst van de Olympische goden. Zeus wist zijn broers en zussen uit Kronos zijn maag te bevrijden waarop een tien jaar lange strijd tussen de olympische goden en de titanen woedde, de titanenstrijd. Er is weinig bekend over de rol die Hyperion hierin gespeeld zou hebben, maar wel bekend is dat hij zich bij Kronos zou hebben aangesloten en tegen de Olympische goden zou hebben gevochten. Hij werd, net als de andere titanen die tegen Zeus vochten, opgesloten in Tartaros nadat hij verslagen was.
Kinderen van Hyperion en Theia
De oude Grieken gaven middels mythologie vaak verklaringen van hoe iets ontstaan is. Zo ook voor de zon, de maan en de dageraad, die allemaal kinderen van Hyperion en Theia zouden zijn. Hieronder worden de drie kinderen van Hyperion en Theia kort beschreven:
- Helios: Helios werd ook wel als de personificatie van de zon gezien. Soms werden Hyperion en Helios vereenzelvigd, maar vaak zou hier ook onderscheid in worden gemaakt en zouden het twee verschillende identiteiten zijn. Helios is de zonnegod die elke dag met zijn stralende zonnewagen door de hemel rijdt om licht te brengen aan de mensen. Helios werd ook vaak vergeleken met de olympische god van het licht, Apollo. Helios zou echter de personificatie van de zon zelf zijn terwijl Apollo werd gezien als de god hiervan
- Selene: Selene werd ook wel als de personificatie van de maan gezien. Net als haar broer Helios zou ze een wagen hebben waarmee ze rondrijdt om de maan te laten zien. Ook net als Helios werd Selene vaak vergeleken met de godin van de maan en tweelingzus van Apollo, Artemis. Ook hier geldt hetzelfde; Selene werd gezien als de personificatie van de maan en Artemis werd gezien als de godin van de maan
- Eos: Eos werd gezien als de personificatie van de dageraad. Net als haar broer en zus reed ze elke dag op een strijdwagen, getrokken door paarden, om de dageraad aan te kondigen. Ze zou elke dag de poorten van de hemel tijdig openen zodat Helios er doorheen kon. Soms vergezelde ze Helios op zijn reis, waardoor je aan het einde van de dag een schemering zou krijgen